ما واشر ، شما ارباب حلقه ها

درست از زمانی که روی صندلی و مقابل باجه ام نشست ، شروع کرد به غر زدن و گله کردن. از شلوغی شعبه گرفته تا کندی همکاران و قعطی سیستم. بدون اینکه نفسی تازه کنه مرتب شکایت می کرد و صورتش برافروخته تر میشد. من هم بدون آنکه جوابی بدم مشغول انجام کارهایش بودم که حداقل متهم به کم کاری یا کندی نشوم. خیلی آرام بدون آنکه متوجه بشه ، از همکار خدماتی مان خواستم تا یک لیوان آب خنک برایش بیاورد. آب رو با ولع سر کشید ، نفسی تازه کرد و انگار که حالش جا اومده باشه رو به من کرد و گفت :

" می دونی اگه ما نباشیم شماها هم نیستید. می دونی همتون باید ممنون من باشید. می دونید من ارباب شماها هستم... "

من که حوصله ام سر رفته بود، گفتم : آقا ما واشر ، شما ارباب حلقه ها.

طرف یه نگاهی به من انداخت. نمی دونست به گله ها و دعواهاش ادامه بده ، جواب بده یا بخنده. چند دقیقه باقیمانده تا پایان کارش، دیگه چیزی نگفت و در پایان هم بدون هیچ بحثی شعبه رو ترک کرد.