کش و کش

چند روزی بود که یک همکار جدید به جمع ما اضافه شده بود. تنها باجه خالی شعبه کنار باجه من بود. به همین خاطر همان جا مستقر شد. دو روز اول کنار من نشسته بود تا کمی با سیستم و مشتریان  آشنا شود. با توجه به آموزش های کاملی که بدو خدمت از سوی بانک برای همکاران برگزار می شود و طی هماهنگی با ارشد شعبه در باجه خودش نشست و  از من خواست تا در صورت نیاز کمکش کنم.

اولین مشتری رو فراخوان کرد. مشتری جلوی باجه اش ظاهر شد. مردی بود میانسال، خوش چهره با کت و شلواری مرتب. چکی رو که دستش بود پشت نویسی کرد و به همکارم تحویل داد. همکار تازه وارد که کمی هم هول شده بود، با وسواس خاصی داشت ارکان چک و صحت و سقم پشت نویسی رو کنترل می کرد.

مشتری رو به وی کرد و گفت : اگر میشه کش ( بفتح کاف ) بدین.

همکار ما هم که سعی می کرد خودش رو مسلط به کار نشان بده ، دستش رو سمت کشوی میزش برد و تعدادی کش ( بکسر کاف ) بیرون آورد و روی باجه گذاشت.

مشتری که از این کار او تعجب کرده بود گفت: عرض کردم کش (cash) نه کش (elastic band).

همکار ما که متوجه خنده هامون و اشتباهش شده بود، از مشتری عذرخواهی کرد و وجه چک رو به او داد؛ و این شد اولین خاطره بانکی اش.